EMEA bölgesinin en çok dinlenen 889’uncu podcast’i Gerekli Detay’a hepiniz hoş geldiniz.
Bölüm 16’ya hoş geldiniz. Bu bölümde, iki arkadaşın hikayesinden bahsedeceğiz. Twitter ve Instagram’dan gereklidetay hesaplarını takip ediniz lütfen. Dinlemekten keyif aldığınız bölümleri de eşe dosta duyurmayı ihmal etmeyin.
Bu iki arkadaştan kısaca bahsedelim öncelikle. James Wan. 1977 doğumlu, Avustralyalı yönetmen, yapımcı, senarist ve çizgi roman yazarı. Çin asıllı Malezyalı bir ailenin çocuğu. Diğer arkadaşın ismi ise Leigh Whannell. Yine Avustralyalı senarist, oyuncu, film yapımcısı ve yönetmen.
Peki nedir bu iki arkadaşın olayı?
2003 yılından önce bu iki arkadaş, hayallerinden ve korkularından ilham alarak senaryo yazmaya başlıyorlar. Bir kısa film. Korku temalı. Sonrasında bu filmi çekmeye karar veriyorlar. Amaç şu. Kısa film çekelim. Farklı stüdyo ve aktörlere götürelim. Bu filmin uzun metrajlısını çekelim.
Yani film dünyasına adım atmadan önce, ufak bir demo hazırlayalım düşüncesiyle kolları sıvıyorlar.
Filmin müziklerini Charlie Clouser besteliyor. Birkaç yedek oyuncudan da yardım alıyorlar. Filmi neredeyse sıfır bütçe ile çekiyorlar. Yönetmenliğini bu iki arkadaştan James Wan yapıyor. Diğer arkadaş, Leigh Whannell da filmde aynı zamanda oyuncu olarak görev alıyor.
8 günden biraz daha uzun zamanda filmi çekiyorlar. Peki nedir bu filmin olayı? Şimdi ben anlatayım. Siz hatırlamaya başlayın.
David isimli bir karakter var. Hastanede temizlik görevlisi. Bu karakter, Leigh Whannell tarafından canlandırılan karakter zaten. Polise ifade veriyor film başladığında. Başından geçen olayları anlatıyor.
Peki nedir başından geçenler? Hastanede mesaisi bittikten sonra, asansörü beklerken biri geliyor. David’i bayıltıyor. Sonrasında David gözlerini açıyor. Hiç bilmediği bir yerde, sandalyeye bağlanmış bir şekilde uyanıyor. Ağzında, ters ayı kapanı var. Yani açık kurulup da, kapanarak avını yakalayacak bir kapan değil. Kapalı kurulmuş, açılacak. Ağzının içinde bu kapan açılırsa ne olacağını az çok tahmin ediyorsunuzdur.
Sonra bir televizyon açılıyor. Bir kukla çıkıyor David’in karşısına. “Bir oyun oynamak istiyorum” diyor ve anlatıyor mevzuyu. Mekanizmayı durduracak anahtarın, ölü oda arkadaşının midesinde olduğunu söylüyor. David kalkıyor. Odadaki diğer kişinin yanına gidiyor. Ancak bir bakıyor, yerde yatan adam ölü değil. Ama belli ki ilaç verilmiş. Hiçbir şekilde hareket edemiyor.
David, bu kişiyi öldürüyor. Midesinden anahtarı çıkarıyor. Ağzına bağlı ters ayı kapanını çıkarmayı başarıyor ve hayatta kalıyor. Sonra televizyondaki kukla, 3 tekerlekli bisikletle odaya geliyor. David’i tebrik ediyor. “Pek çok insan, yaşadığına şükretmiyor. Ancak sen nankörlük yapmayacaksın. Artık yapmayacaksın.” diyor ve David’i, hayatta olduğuna şükreder biri hâline getiriyor.
Filmi 2 bin dolar gibi bir bütçeyle tamamlıyor iki arkadaş. Hemen Lions Gate Stüdyoları’na gidiyorlar. Bu kısa filmi izletiyorlar. Stüdyo çok beğeniyor. Uzun metraj için anlaşma anında imzalanıyor. 1.2 milyon dolar bütçe veriliyor bu iki arkadaşa. Stüdyo diyor ki, size ödeme yapmayalım. Filmi çekin. Kârdan pay verelim.
2 arkadaş bu teklifi de kabul ediyor. Sonrasında film çekiliyor ve yayınlanıyor. Kârdan pay almış olmak, bu ikiliye çok çok daha fazla para kazandırıyor. Neden biliyor musunuz? Şimdiye kadar anlamışsınızdır belki ama, çektikleri filmin adı, Testere.
Whannell’ın bu filmde kullandığı ayı kapanı, hâlâ çalışır durumdaymış ve aşırı paslıymış. Ona rağmen bu risk alınmış. Uzun metrajlı filmlerde ise daha güvenli ve yapay pas içeren farklı bir ters ayı tuzağı kullanılmış.
Bu kısa film, sonrasında gelen seri filmlerinden sonra Testere 0.5 ismini alıyor. 2003’te kısa filmi çeken bu iki arkadaş, 2004’te Testere filmini bizlere getiriyor. 1.2 milyon dolar bütçeli film, 100 milyon dolardan fazla kazandırıyor.
Kısa film düşük bütçeli. Bir odanın içinde 2 adam konuşuyor. Polis ve David. Sadece birkaç farklı mekan var. Az oyuncu var. Kukla var. Çarpıcı bir nokta. Müzik var. Harika bir müzik. Ters ayı kapanı var. İkonik bir tuzak.
Aynı işte arkadaşlar. Testere 1’de; bir odada 2 adam uyanıyor. Yerde bir ceset var. Aynı mantık. Harika bir müzik var. Aynı müzik. Kukla, aynı kukla. Oyunları hazırlayan kişinin amacı hiç değişmiyor. Ve ters ayı kapanı, tüm Testere efsanesinin ikonu olmayı başarıyor.
Gelecek hafta cuma günü saat 19:28’de görüşmek dileğiyle. Ben tüm Testere serisini tekrar izlemeye gidiyorum. Hoşça kalın.
Bir Cevap Yazın